Behalve de deelnemende landen en sterspelers is er nog een aspect dat de gemoederen elk WK bezighoudt. We hebben het hier natuurlijk over de officiële WK bal! Ook dit WK presenteert Adidas weer een speciale WK bal, die we in dit artikel uitgebreid onder de loep zullen leggen. Ook bespreken we enkele roemruchte WK-ballen uit het verleden.

 

 

De bal is ontwikkeld door Adidas, dat voor de veertiende keer de officiële WK-bal levert. Volgens de Duitse sportfabrikant zal de Al Rihla het veldspel drastisch versnellen. Vooral bij hoge ballen zou de Al Rihla een stuk sneller zijn dan zijn voorgangers. Daarnaast zit er een miniscule sensor in de bal, waardoor de VAR sneller beslissingen kan maken bij bijvoorbeeld buitenspelsituaties. Tevens is dit volgens Adidas de groenste WK-bal ooit. ‘Er is tijdens de productie alleen gebruik gemaakt van inkt en lijm op waterbasis’, zo klinkt het in de aankondiging. ‘Dat maakt de Al Rihla de meest duurzame WK-bal ooit gemaakt’. Als je zelf ook een balletje wil trappen met de officiële WK-bal moet je echter diep in de buidel tasten, want de Al Rihla kost een slordige €140.

De geschiedenis van de WK-bal begon 92 jaar geleden, toen in 1930 in Uruguay het allereerste WK werd georganiseerd. In die tijd was er nog geen officiële WK-bal. Dat zorgde in de finale voor behoorlijk wat gesteggel, want finalisten Uruguay en Argentinie wilden namelijk allebei met hun eigen bal spelen. Uiteindelijk wist de scheidsrechter de Zuid-Amerikaanse gemoederen weer wat tot bedaren te brengen. In de eerst helft werd er gespeeld met de T-model, de favoriete bal van de Argentijnen. Na de thee werd het spel hervat met de Tiento, de bal van gastland Uruguay. Gastland Uruguay zou het WK uiteindelijk met 4-2 winnen, mede dankzij een goal van de eenarmige(!) spits Héctor Castro.

 

Pas na het einde van de Tweede Wereldoorlog werd besloten dat het gastland telkens de WK-bal mocht aanleveren. Vanaf 1970 kreeg Adidas de teugels in handen met de Telstar Durlast, die op de WK’s van 1970 en 1974 werd gebruikt. De bal met de zwart-witte vijfhoeken is nog altijd een echte klassieker. Deze ballen werden nog gemaakt van leer. Op het WK van 1986 in Mexico werd er met de Azteca voor het eerst gespeeld met een bal gemaakt van synthetische materialen. Vanaf het WK van 1998 werden de WK-ballen met de Tricolore en zijn opvolgers ook steeds kleurrijker. Ook de Al Rihda past met de kleuren wit, rood, geel en blauw uitstekend in dit straatje.

De nieuwe WK-bal is natuurlijk leuk voor verzamelaars en andere voetbalfanaten, maar staat ook regelmatig garant voor een storm aan kritiek. Zo zou de Fevernova (WK 2002, Japan en Zuid-Korea) te licht zijn en daardoor veel te hoog door de lucht vliegen. De Teamgeist (WK 2006, Duitsland) zou weer teveel zwabberen en de Jabulani (WK 2010, Zuid-Afrika) zou bij hoge ballen opeens loodrecht uit de lucht komen vallen. De kritiek is ergens wel logisch, want de bal blijft toch het voornaamste onderdeel van het spelletje. Als je dan uitgerekend op het belangrijkste toernooi van het jaar met je nieuwe gereedschap niet goed uit de voeten kunt, is dat natuurlijk frustrerend. De kans is dus groot dat we ook op het WK 2022 weer wat klagende spelers zullen horen, al zal de verhoogde snelheid waarschijnlijk wel voor meer spektakel zorgen.